Portable Memories in Rising Seas is a socially engaged, multi-media project about sea level rise. The project works to connect memory and climate change to create antidotes for grief. Using the force of memory, the project evokes a sense of interdependence with others facing the force of water. The uncertainties brought by current climate change predictions are a threat to place and are also a catalyst for expression and a renewed sense of belonging. Each iteration of the project is a reflection of our collaboration with local community and cultural partners.
With interdisciplinary art methodologies, Fifty-Fifty is engaging the public to generate dialogue and to create an archive of reflections, providing an opportunity for the implications of climate change data to manifest on individual and collective levels. At community events, people are invited to engage in film screenings, dialogue, and visual responses through mark-making on scratchboards. Discussions of proleptic mourning (anticipatory grief) and solastalgia (homesickness while one is still at home) give space for pause and open steps towards action.
Following the public events, the participants’ drawings are interpreted into prints that become both archive and monument to local experience. Fifty-Fifty also shares participants’ stories underwater with nearby sea life in an attempt to keep memories local. The prints and video ask – how do we grapple with the implications of climate change as they manifest on individual and collective levels in a place we are still actively creating?
Portable Memories in Rising Seas es un proyecto multimedia y socialmente comprometido sobre el aumento del nivel del mar. El proyecto trabaja para conectar la memoria y el cambio climático para crear antídotos para el duelo. Usando la fuerza de la memoria, el proyecto evoca un sentido de interdependencia con otros que enfrentan la fuerza del agua. Las incertidumbres provocadas por las predicciones actuales del cambio climático son una amenaza para el lugar y también un catalizador para la expresión y un renovado sentido de pertenencia. Cada iteración del proyecto es un reflejo de nuestra colaboración con la comunidad local y socios culturales.
Con metodologías de arte interdisciplinarias, Fifty-Fifty está involucrando al público para generar diálogo y crear un archivo de reflexiones, brindando una oportunidad para que las implicancias de los datos del cambio climático se manifiesten a nivel individual y colectivo. En los eventos comunitarios, se invita a las personas a participar en proyecciones de películas, diálogos y respuestas visuales a través de la creación de marcas en scratchboards. Las discusiones sobre el duelo proléptico (duelo anticipatorio) y la solastalgia (nostalgia mientras uno todavía está en casa) dan espacio para pausas y pasos abiertos hacia la acción. Después de los eventos públicos, los dibujos de los participantes se interpretan en grabados que se convierten tanto en archivos como en monumentos a la experiencia local.
Fifty-Fifty también comparte las historias de los participantes bajo el agua con la vida marina cercana en un intento de mantener los recuerdos locales. Las impresiones y el video preguntan: ¿cómo lidiamos con las implicancias del cambio climático a medida que se manifiestan a nivel individual y colectivo en un lugar que todavía estamos creando activamente?
Ang “Portable Memories in Rising Seas” ay isang proyektong nag-uugnay sa lipunan tungkol sa pagtaas ng lebel ng karagatan. Ito ay gumagamit ng multi-media at nilalayon ng proyektong ito na pag-isahin ang mga alaala at ang mga pagbabago ng panahon, upang makagawa ng isang gamot laban sa kalungkutan. Gamit ang lakas ng alaala, ang proyektong ito ay pupukaw sa pagkakaugnay-ugnay natin sa iba na kinakaharap ang problema sa tubig. Ang mga prediksyon tungkol sa pagbabago ng klima ay nagsisilbing isang malaking banta ngunit ito rin mismo ang tumutulong na makapagsimula para sa ating pagpapahayag at makabagong pagkakaroon ng kinabibilangan. Ang bawat pag-ulit na pagpapahayag ng proyektong ito ay sumasalamin sa ating pakikipagtulungan sa lokal na komunidad at mga kultural na kasangga.
Gamit ang interdisiplina na metodolohiya ng sining, ang Fifty-Fifty ay hinihimok na makiisa ang publiko na gumawa ng dayalogo at lumikha ng sinupan ng mga repleksyon. Nagbibigay ito ng pagkakataon para maipakita sa mga indibidwal at kolektibong antas ang mga implikasyon ng datos na may kinalaman sa pagbabago ng klima. Sa mga pampublikong pagdiriwang, inaanyayahan ang bawat isa na makiisa sa mga “film screenings”, dayalogo, at biswal na tugon gamit ang paglililok sa mga karatula. Ang mga talakayan tungkol sa pagdadalamhati (o mga kalungkutang nadarama bago pa man ang pagkawala) at solastalgia (o mga kalungkutang nadarama kahit nananatili pa rin sa kani-kaniyang tahanan- bagkus ito ay dala ng kalungkutan dahil sa pagbabago ng kapaligiran) ay nagbibigay ng puwang sa atin na tumigil at magsimula tungo sa hakbang ng pagbabago.
Kasunod ng mga pampublikong pagdiriwang ay ang mga pagtalakay sa mga guhit ng mga kalahok na magiging sinupan at magsisilbing memorableng karanasan ng mga lokal na naninirahan. Ibabahagi rin ng Fifty-fifty ang mga kwento ng mga kalahok sa ilalim na dagat kung saan may mga naninirahang lamang dagat upang mapanatiling lokal ang mga alaala. Ang layunin ng mga bidyo at limbag ay itanong sa atin kung papaano nga ba natin mauunawaan ang mga implikasyon ng pagbabago ng panahon tulad ng paghahayag ng indibidwal at kolektibong lebel sa isang lugar na kasalukuyan pa ring aktibong linilikha.
“海平面上升的手提记忆”是一个针对海平面上升的社会参与性多媒体项目。 该项目将记忆与气候变化联系起来，创造一些哀痛的故事。 利用记忆的力量，该项目引发了人类面对水的力量的的相互依存。气候变化预估带来的不稳定情况将威胁“地方”，同时也会推动创造一个新的归属感。该项目的每个迭代都会反应我们和当地社群，和文化合作伙伴的合作。
通过跨学科的艺术方法，“五十五十”正在邀请公众进行对话并而创造一个反思档案，为了在一个个人和集体的程度把气候变化数据的含义表现出来。在社社会活动，邀请观众来参与电影放映，对话，和通过刮画板提供视觉反应。
讨论哀悼哀悼（预期的悲痛）和躯体痛（一个人仍在家时的思乡病）为停顿和采取行动迈出了空间。公开活动结束后，参与者的图纸将被翻译成版画，成为当地经验的档案和纪念碑。 50-50还与附近的海洋生物分享参与者在水下的故事，以保持当地记忆。这些印刷品和录像带问–在我们仍在积极创造的地方，我们如何应对气候变化在个人和集体层面上表现出来的影响？
预辩法的哀思（张本的哀痛）和乡痛病（人在家可是还有思乡病）的讨论，给我们一个能停留的空间而且开路威了往前走。公开活动结束，参与者提供的画，会讲法成版画。这些版画当成档案也当成公共经验的纪念碑。五十五十尽量保持记忆的当地行也会把参与者的记忆分手给当地的海洋动物。这些版画和视频提出一个重要的问题：我们如何面对气候变化的含义在个人和集体的程度，在我们正在主动的创造的“地方”？
